De Vlieghere, Jacques

1.1.83: Smets naar SSP:

Oprichting van een nieuwe afdeling SSP (Section Spéciale Protection) waardoor de vroegere B2-P wordt losgehaakt van B2. Smets, die al chef van B2-P was, is nu als chef van SSP niet langer hiërarchisch afhankelijk van Massart en kan dus zijn eindrapport maken over WNP zonder dat dit langs Massart naar de administrateurs moet. SSP, waarvan ook Dufrasne deel uitmaakt, valt rechtstreeks onder hoofdkommissaris Van Gorp. De sectie B2-P bestond al uit 5 tot 6 protectie-teams, d.w.z. zowat 16 tot 20 personen. Smets zal tot in 3.83 chef zijn van de dienst SSP.

Raes beslist, volgens de groep Massart/Kausse, ook dat SSP bepaalde 'affaires réservées' mag behandelen. Dat zijn nota's die van een lid vd buitendiensten rechtstreeks naar Raes zouden gaan zonder tussenschakels. In werkelijkheid werkte Smets zo nooit. In één enkel geval gebeurde dit slechts. Wel is het zo dat de toenmalige 'kabinetchef' van Raes, Van Mol, het procédé oppikte bij de Italiaanse inlichtingsdiensten waar dit frekwent wordt gebruikt. Van Mol wist Raes er een bepaald moment van te overtuigen dat er leken waren in de dienst en dat dit de enige oplossing daarvoor was. Vooral De Vlieghere was erg ingenomen tegen de idee der 'affaires réservées' omdat hij daarbij uitgesloten werd.

In werkelijkheid bestaan er bij de staatsveiligheid, op die ene voornoemde uitzondering der 'affaires réservées' van Raes, drie procedures bij de SV om te rapporteren: (...)

2 of 3.3.83: Massart over WNP-ontdekking bij zijn chefs:

Na de eerste rapporten over het bestaan van WNP afkomstig uit B2-C vraagt brigadechef B2 Victor Massart met Kausse een onderhoud aan bij hoofdkommissaris Van Gorp met Raes, De Vlieghere. Dat onderhoud heeft plaats op 2 of 3 maart '83. Raes is op dat  moment  afwezig. Massart signaleert  de  ontdekking  aan De  Vlieghere. Hij zowel als Van Gorp blijken, aldus Massart, helemaal niet op de hoogte vd WNP en vd infiltratie van Smets daarin. Na dit onderhoud vraagt Massart om de zaak WNP te operationaliseren, er dus een operatie van te maken zodat de rapporten alleen nog  circuleren in rechte lijn omhoog naar de hiërarchie. De Vlieghere zei: 'Neen. Maak  rapport, toen het aan mij en ik stop het in een koffer.

Enkele dagen nadien, aldus Massart, ontvangt de staatsveiligheid van een bevriende buitenlandse dienst een rapport over kontakten van WNP¬ leden met buitenlandse militairen.
(bron:  Victor Massart in Kamerkommissie Banditisme op   20.6.89)

Het gaat  hier om de kontakten die Libert (...) Spanje (...)

Smets maakt zijn eindrapport over WNP over aan De Vlieghere en Raes onder de vorm van een nota. In tegenstelling tot de normale rapporten hebben de nota's bij de sûreté geen verdere verspreiding. Hij vermeldt de namen van de leiders in de zomer van '82  (Libert voor inlichtingen, Barbier voor de aktie, Latinus, de Lombaerde en nog een tweede  vlaming), wijst Vlaams- en Waals-Brabant en Gent aan als zones van aktiviteit en signaleert dat WNP rijkswachters en militairen  rekruteert. Hij meldt ook dat ze informatie inzamelen over'links' en ook informatie verkopen, nl. aan Faez, over drughandel aan de rijkswacht en over gauchisten aan de sûreté. Het rapport vermeldt ook paramilitaire trainingskampen met wapens en molotovs (bronnen: Gol en Raes op 23.5.89 in kamerkommissie banditisme).

8.9.83: Nota vd SV aan minister Gol over stand onderzoek ivm WNP.

Volgens Massart werd B2 en meer bepaald de sectie B2-C volledig buiten het onderzoek naar WNP gelaten door de hoogste leiding vd SV. Daarom werd Claude Janssens, een inspecteur van B4, afgevaardigd naar de GP om de verhoren van Barbier bij te wonen. Janssens bracht daarover mondeling verslag uit ad administrateurs vd dienst. In september '83 ging Massart zelf met vakantie en bij zijn terugkeer werd die politiek tegen hem en zijn brigade nog verdergezet. Men supprimeerde van hogerhand informateurs van B2-C (wie?). De brigade werd niet meer gekonsulteerd maar kwam integendeel in de verdrukking. Eén keer werd een nieuwe IRC uit een extreemrechtse organisatie (WNP?) aangeworven door een inspekteur. Zijn informatie leverde stag voor een rapport aan minister van Justitie Gol.

Achteraf werd de aanwerving vd nieuwe IRC door De Vlieghere afgewezen zodat de inspekteur de eerste kosten vd IRC in spe uit eigen zak diende te betalen.
(bron: Victor Massart var Kamerkommissie banditisme op 20.6.89)

23.9.83: Latinus verklikt Barbier/Lammers aan Marnette:

Latinus legt aan GP (Marnette) spontaan een lange verklaring af waarin hij Barbier en Lammers aanwijst als de auteurs van de dubbele moord uit februari '82. Hij zegt ook: "Lammers aurait commis d'autres homicides auparavant" (Pastorale, pv 119: verklaring aan Marnette).

Latinus verstrekt aan Marnette van de GP ook enkele details over de dubbele moord die hij, zo beweert hij, van Barbier vernam. De details kloppen en ze stonden nog nooit in de krant: de moordenaars zouden de sleutel van de flat meegenomen hebben; Barbier zou zijn pistool in een damespanty gerold hebben om de hulzen op te vangen; hij zou de slachtoffers niet in de ogen of het gezicht geschoten hebben maar ze verschillende nekschoten gegeven hebben; Barbier zou de slachtoffers neergeschoten hebben waarna Lammers hen de keel oversneed. (Hilde Geens in Humo van 28.4.87)

Latinus vertelt aan Marnette hoe hij in '77 tijdens een wederoproeping in Glons van Amerikaanse inlichtingsofficieren een opdracht kreeg. Hij kreeg van dezelfde organisatie in Chili begin '81 de opdracht om met de harden uit het Front een nieuwe organisatie op te richten, de WNP. Daarmee diende hij via de ondergeschikten Smets en De Roock de twee topfiguren Raes en De Vlieghere bewegen tot het begaan van fatale fouten om hun KGB-konnektie bloot te leggen. Eenmaal het zover was, zou het schandaal de top van de staatsveiligheid ten val bengen en was het doel bereikt, aldus Latinus. Hij verklaarde verder: "Het is evident dat de ganse operatie WNP in zijn eindstadium bij de publieke opinie een zo groot mogelijke weerklank moest krijgen zodat men de zaak onmogelijk nog in de doofpot kon steken". Barbier en Lammers heeft hij van februari '82 tot september '83 niet als auteurs van de moorden verklikt omdat het eindstadium van zijn zending nog niet was aangebroken, zo zei hij.

20.10.83: Dossier BdB contra Raes: Lyna bij de sûreté:

OR Lyna brengt een eerste bezoek aan de sûreté in aanwezigheid van een substituut van de prokureur en van de griffier. Lyna wordt eerst ontvangen door De Vlieghere omdat Raes afwezig is. Twee uur later komt Raes toe en ontvangt Lyna. Het gesprek loopt o.m. over de dubbele moord uit '82. Zij vraagt hem o.m. het dossier WNP van de dienst. Hij verklaart dat het dossier zich op het kabinet van minister Gol bevindt (cfr. datum 17.10.83). Raes belooft haar een dossier te bezorgen in de loop vd volgende week.

Voor de kamerkommissie inzake banditisme en terrorisme zal Lyna in 4.89 verklaren dat Raes na haar bezoek aan de sûreté, volgens wat twee ambtenaren vd staatsveiligheid in haar kabinet na een verhoor verklaarden, zou gevraagd hebben aan zijn diensten "Bezorg mij eens het dossier van die Lyna of van haar man". Lyna heeft de namen vd twee ambtenaren onder omslag overgemaakt aan de vz. vd kommissie (...)

5.11.83:  Gol ontmoet in Luik journalisten met De Vlieghere:

In een brief van 15.2.84 aan or. Lyna schrijft Mr. José Saels dat Justitieminister Gol in de loop van december '83 in een Luiks restaurant vier journalisten heeft uitgenodigd samen met De Vlieghere van de sûreté, nl. Bricman, De Bock,  Haquin en De Wael. De perschef en de kabinetchef van Gol nemen deel ah gesprek dat van 's middags tot rond 20u plaats duurt. De bijeenkomst had, volgens Saels, tot  doel om de journalisten ervan te overtuigen dat de sûreté over de bewijzen beschikt van haar beschuldigingen tegen de Bonvoisin.

Rond 15.11.83 2de kontakt vd journalisten met Gol op diens kabinet in Brussel in aanwezigheid van De Vlieghere en Smets maar zonder Bricman. Smets wordt er uitvoerig ondervraagd eerst door Gol en vervolgens door de journalisten. Het gesprek wordt rond 13u verdergezet in een nabijgelegen Chinees restaurant tot in de namiddag.

23.12.83: Rapport van Massart (B2) aan Van Gorp:

Massart stuurt een nota aan hoofdkommissaris Van Gorp ivm de weigering om een kandidaat IRC van B2 te homologeren. De Vlieghere had hem gezegd dat men de konklusies in de WNP-affaire diende af te wachten. B2 moest dus 6 maanden wachten met de aanwerving.
(bron: Victor Massart voor Kamerkommissie banditisme op 20.6.89)

12.5.87: Albert Raes getuige voor het assisenhof van Brabant:

Raes getuigt 2 uren achter gesloten deuren. Hij verdedigt en dekt Smets 'met de steun van de politieke voogdij en van de rechterlijke macht', zo verklaart hij. Hij noemt Smets een zeer betrouwbaar agent, één van de zeldzame in de dienst waarop hij steeds heeft kunnen rekenen. Smets, aldus Raes, was in alle stadia van zijn opdracht in de jaren '78 tot '83 gedekt door zijn superieuren. Hij bracht daarover regelmatig verslag uit aan zijn hiërarchie via mondelinge rapporten én geschreven nota's aan Van Gorp en De Vlieghere maar niet aan ondergeschikte diensthoofden. Zo luidde zijn opdracht. Alleen zijn deelname aan 'operatie Esperanza' noemt hij een flater. Omdat het extreemrechtse milieu een moeilijk te penetreren en gevaarlijk milieu is, aldus Raes, kreeg Smets de speciale opdracht om als officier zelf een verkenningsopdracht uit te voeren en alleen aan zijn hoogste superieuren te rapporteren. De staatsveiligheid beschikte over inlichtingen, aldus Raes, dat een vroegtijdige exploitatie van zijn infiltatiewerk onder vorm van in de dienst circulerende rapporten voor Smets een fysiek gevaar kon vormen. Raes gaf daarentegen te verstaan dat Kausse zelf te zeer gelieerd is met extreemrechts. (WDB in De Morgen van 13.5.87)

10.88: Breydel, Dufrane, De Reys, Teichmann, de Jonghe d'Ardoye à Ixelles:

Lors des élections communales à Ixelles figurent sur la liste du bourgmestre Albert Demuyter quantité de candidats dont les liens avec l'histoire de l'extrême-droite sont notoires:

(...)

Michel Dufrane (1950 °), est membre du PRL et 32ième candidat sur la liste. Ancien membre du CEPIC avec son ami Jean Breydel à partir de '78, il fût inspecteur à la sûreté de l'état entre '76 et '84. Dufrane a joué un rôle très actif dans les déboires de la sûreté avec l'extrême-droite à l'intérieur comme à l'extérieur de ce service. Il est le témoin principal du baron Benoit de Bonvoisin dans sa campagne contre "les agents du KGB à la direction de la sûreté" (Raes, De Vlieghere, Smets).

23.5.89: 2de getuigenis Albert Raes voor Bendekommissie in publieke zitting.

25.5.89: lste getuigenis De Vlieghere voor Bendekommissie.

8.6.89: Getuigenis van Smets in de Bendekommissie.

Un message déjà ancien de "Alain" :





Claudine Fraiture a collaboré avec le trafiquant d'armes Jacques Monsieur

http://www1.rfi.fr/actufr/articles/060/article_32272.asp

Jacques Monsieur travaillait pour le SDRA et très probablement aussi pour la DIA.

Claudine Fraiture :





Claudine Fraiture était gérante du cabinet North Atlantic Consult et représentante exclusive des lunettes de visée nocturne ITT. Elle a été mise en examen en 2000 comme associée du marchand d’armes Jacques Monsieur, lui-même lié à François Lasnosky et Patrice Bourges (le fils d’Yvon Bourges).








_ _ _

En 1964, Alain Blume était major à la Fatac, l'aviation de transport militaire du Congo mise en oeuvre par la Force Aérienne Belge. Il n'aurait pas pu rencontrer Guillaume Vogeleer qui n'était qu'un simple mercenaire dans le groupe Noddyn à Bumba.

En tant qu'adjoint du chef de la Fatac, il avait fort à faire pour rendre opérationnel les DC-3 fournis par les Américains et il travaillait à Baka , à mille kilomètres de Bumba. Etant officier supérieur, il ne fréquentait pas la "piétaille" et encore moins les mercenaires.

Voir :

http://www.congo-1960.be/LaForceAerienneTactiqueCongolaise.html

(...) La première mission de la Force Aérienne Belge était de préparer l'installation à Baka d'un détachement chargé de constater les réparations nécessaires à la remise en état de Lumwe et à la centrale électrique de la Kilubi, Il était commandé par le lieutenant colonel BEM De Cock qui se rendit au Congo en DC-6B le 1er juin 1964 avec le major Sokay, le capitaine Aerts, le capitaine Van Helsen et sept sous-officiers spécialistes.

(...) Les deux premiers DC-3 s'envolèrent en direction de Baka, mais le cpn Hadermann poursuivit sa route vers Elisabethville dans un des bimoteurs avec le major aviateur Blume, officier d'opérations de la FATAC. Le lendemain, l'appareil qui s'était posé à Baka effectua un vol local avec l'adjudant Devisscher aux commandes, puis les deux bimoteurs retournèrent à Léopoldville pour un Air Test et ils furent immatriculé 9TPKA et 9TPKB. Ils rejoignirent ensuite Baka. La création de aviation logistique congolaise dénommée Force Aérienne Tactique Congolaise ou FATAC débuta réellement le 22 juin 1964, lorsque les installations aériennes de Lumwe furent prêtes et q'une grande partie du détachement FAéB était en place. Les hangars de Baka accueillirent les appareils de transport et la tour de contrôle était entièrement opérationnelle.

_ _ _

Il ne faut pas oublier le rôle de Douglas MacArthur II, ambassadeur des USA en Belgique lors de l'opération "Dragon rouge". Douglas MacArthur II admirait beaucoup Paul-Henry Spaak. Il a par ailleurs connu Paul Vanden Boeynants et est resté en contact avec lui. Il n'est pas impossible que Douglas MacArthur II ait entendu parler de Alain Blume.

_ _ _

http://marcparacommandobelge.e-monsite.com/pages/operation-dragon-rouge-et-noir.html

.

Fraiture! Deferm! Monsieur!

....Atlas!

Jacques De Vlieghere, n°2 de la Sûreté de l'Etat, aurait aussi été membre (important) du SDRA ?!

_ _ _ _ _

Commentaire d'un lecteur attentif :

Oui, c'est ce que ma source me dit...Je tends à la croire, j'imagine mal un Lt-Col faire un saut du niveau simple état-major vers la position de n°2 de la SE. Il a dû passer par le Service de Renseignement inter-forces.

_ _

Suite du commentaire :

Qqs infos supplémentaires même source (Glons, près de Liège-Cools-Maçons-Gauchistes-Binet- SDRA Blume-de Vlieghere ?)

Col Binet werd veroordeeld tot 20j wegens spionage in vredestijd...

Hij zat initieel in Glons (codering) cfr. Latinus van WNP zat daar ook als KRO.

Wat had Binet mispeuterd ? Na Glons was hijnaar cdo TAF en Nato verzeild. Hij had daar toevallig een aanbestedingsdossier voor 20 'Harpoon' communicatievaliezen (2,5 miljoen bef/stuk) bestemd voor de stay behind van sdra 8 actie onderschept en voor een paar miljoen bef verkocht aan een GRU-officier. Deze had niet geaarzeld om in één klap de specificaties van dit zeer geheime commsysteem mee in the deal te krijgen

Op gegeven ogenblik heeft Guy Coëme aan Binet gevraagd om zijn kabinetschef te worden maar Binet had geweigerd... Nu komt de echte hamvraag : Blume zat als baas bij SDRA en was getipt door US mil intelligence ivm Harpoon'lek'.

Er zijn bij SDRA foto's opgedoken van enkele Russische mil. attachés én... kolonel Guy Binet.
"Verbrand". Vraag is (kronologisch te double checken) of SDRA Blume zijn Cools loge maatje gewaarschuwd heeft (?).

Jacques de Vlieghere zou enkele jaren overleden geleden zijn. Heeft de Vlieghere misschien ook een tijd in Glons gelegen ?? Want destijds werd de Intelligence binnen de force aérienne gecoördineerd vanuit Glons... een socialistisch loge volkshuis voor link(s)e luchtmachtofficieren... Tot 1976 waren er zelfs Intelligence KRO's (COR. Jacques Monsieur) binnen de luchtmacht.

Rene Haquin (Le soir) gaf als ROff les 'relatie pers leger' aan studenten ERM mil school en IRSD

Krijgsschool (en français évidemment). Ik heb horen zeggen dat Haquin een KRO (COR) was, maar bij kakis of Lum weet ik niet. Daartegenover staat dat WDB zijn legerdienst gedaan heeft op kabinet landsverdediging van... jawel Paul VDB.

A mettre en parallèle avec les informations suivantes: Selon David Van Den Steen quelqu'un travaillant à la SE (DEVLIEGHERE) aurait dit à un membre de sa famille habitant Alost de ne pas faire ses courses au Delhaize le 9 novembre 1985.

Dans l'audition de Dussart du 6/11/89 devant la commission d'enquête de la chambre
Page 18, Dussart déclare:

Une autre raison pour Monsieur le Procureur du Roi de Nivelles d'en vouloir à ces deux 5ous-0fficiers, c'est qu'ils rapportèrent une information aussi grave que troublante concernant les C.C.C. Lors d'un entretien avec Monsieur 1 'Administrateur Adjoint de la Sécurité de l'Etat, Monsieur DEVLIEGHERE, mon collègue BALFROID a rapporté 1 ' information suivante "textuel-" : "La semaine prochaine, nous arrêtons les membres des C.Ç.C.  Une personne travaillant pour la Sécurité de l'Etat les a infiltré depuis environ un an et nous les suivons pas à pas, nos r enseignements sont bons".  L'arrestation eut en effet lieu à Namur la semaine suivante.

Il est ahurissant d ' entendre un tel langage émanant de 1' un des patrons le la Sécurité ce l'Etat dont le rôle est d'empêcher, je crois, toute action menée contre l' Etat.  En effet, une intervention plus rapide aurait empêcher la mort des Pompiers de Bruxelles lors de l'explosion que vous connaissez.  Cette information fut transmise à nos supérieurs, mais qu'en a-t-on fait ?  Nous n'étions pas crédibles, parce que les informations que nous rapportions (à caractère énorme et sensationnel) émanant d ' un excellent réseau d'informateurs de tous les niveaux sociaux, et   que  nous  avions   toujours   refuse  de  nommer.

A propos de Carette : il y avait fin des années '70 un officier du 2e Commando (ou était-ce à la Cie ATK?) également nommé Carette. Any relative?

Je me demande pourquoi une photo des colonels Blume et Depoortere prise à Kamina en mai 1978 vient faire ici?

Bonjour "C.P."


en 76 et 78 il était CO Pl à l'ATK
Il me semble qu'ensuite 'il ait été affecté au CE Cdo (combien de temps?)

Juste par curiosité, y-a-t-il un lien de parenté?

.

.

Schéma de Michel Libert :





Selon Michel Libert lui-même, il s'agit bien de De Vlieghere de la Sûreté de l'Etat.