le financement du WNP-MODULMED

Gepubliceerd op: 16-12-1995 (in print verschenen in week 50 1995)


Ned Tijdschr Geneeskd. 1995;139:2645-6
Nieuws

http://www.ntvg.nl/publicatie/mobiele-klinieken-als-ontwikkelingshulp/volledig/print

1000 schandalen BARREZ:

Citation :

• MODULMED - De nv Modulmed is opgericht in augustus 1980
door onder meer Pierre Bersani, de 'uitvinder' van de mobiele
kliniek, en door Richard Van Wijk. Modulmed haalde het nieuws
op een heel ongunstige wijze met de levering van tientallen on-
bruikbare ziekenhuiscontainers aan enkele ontwikkelingslanden.
Enkele bronnen wijzen er op dat Modulmed ook een vehikel
zou zijn geweest waarlangs geld terechtkwam bij extreem-rechts,
bij Westland New Post Of WNP.
(zie ook ABOS-opvolgingscommissie, ontwikkelingssamen-
werking, Van Wijk Richard)

BELGIE het land van 1000 schandalen
1997
2druk
ISBN 90-5312-089-0
uitgeverij GLOBE ou SCOOP-ROULARTA

Citation :

• ONTWIKKELINGSSAMENWERKING - Vooral in 1995 en 1996 krijgt
de falende Belgische ontwikkelingssamenwerking heel veel aan-
dacht in de pers. Alhoewel het grootste deel van het ontwikke-
lingsbudget beheerd wordt door het Algemeen Bestuur voor Ont-
wikkelingssamenwerking of het ABOS zijn ook de ministeries van
Financiën en van Buitenlandse Handel actief. Onder meer de zo-
genaamde leningen van staat tot staat vallen uitsluitend onder
hun bevoegdheid en ni et onder die van het ABOS.

269


Het is opvallend dat juist met die leningen van staat tot staat
het meest fout loopt in onze ontwikkelingssamenwerking. De
reden is veel al dat het om gebonden hulp gaat: het geld van de le-
ning moet uitgegeven worden in het zogenaamde donorland, het
land dat het geld geeft. Zoiets schakelt bijna elke gezonde con-
currentie uit. Niet te verwonderen dat die hulp veel te duur wordt
betaald - minstens veertig procent zeggen specialisten - en, nog
erger, dat het geleverde product van slechte kwaliteit is of zelfs
waardeloos. Heel vaak worden projecten opgedrongen, dikwijls
via gesmeerd draaiend lobbywerk. Zulke projecten zijn zelden de
beste keuze voor het betrokken land, meer dan eens zijn ze rond-
uit zinloos. Die nutteloze ontwikkelingsprojecten, die in de halve
wereld ruimschoots te vinden zijn, hebben zelfs een naam gekre-
gen: 'witte olifanten'.
Hierna volgt een overzicht van enkele belangrijke mislukte
ontwikkelingsprojecten. Daaruit zal blijken dat ook het ABOS
zware mislukkingen heeft gekend. Wat niet zal blijken, maar nut-
tig is om te weten, is dat andere landen en organisaties die ont-
wikkelingssamenwerking bedrijven het er niet beter afbrengen,
want ook daar valt het verspilde ontwikkelingsgeld amper te tellen.

Tasia-kartel- Tanzania
Ontwikkelingslanden hebben vaak te weinig geld om hun in-
voer te betalen. Daarom werkt het ABOS - net aIs vele zusterorga-
nisaties - met tegenwaardefondsen, bijvoorbeeld in Tanzania.
Tanzaniaanse bedrijven mogen in België goederen kopen met
Belgisch geld en betalen terug in lokale munt in dat zogenaamde
tegenwaardefonds, gezamenlijk beheerd door de Tanzaniaanse
overheid en het ABOS. Maar het geld wil niet altijd in dat fonds be-
landen. Zo slaagde het Tasia-kartel erin om zestig miljoen frank
te verduisteren. Het was die fraude die de aandacht vestigde op de
falende ontwikkelingssamenwerking.

De mobiele klinieken van Modulmed - Ethiopië, Benin, Kenia

Eensgezindheid is in de ontwikkelingswereld dikwijls ver te
zoeken maar over de ziekenhuiscontainers van de firma Modul-

270

med was en is zowat iedereen het eens, inbegrepen de huidige
staatssecretaris voor Ontwikkelingssamenwerking: die zijn waar-
deloos. En toch leverde België in de jaren tachtig en begin jaren
negentig bijna honderd van die nutteloze klinieken aan Ethiopië
en vooral aan Benin en Kenia. Zevenhonderdvijftig miljoen
frank is daaraan vergooid, vooral leningen van staat tot staat en
do or de staat gewaarborgde cornmerciële kredieten. AIs het mis
loopt betaalt België dus hoe dan ook.

Zowat de hele tijd regent het nochtans negatieve Abos-advie-
zen. ln het geval van Benin adviseren ook de andere betrokken
administraties negatief. Het is duidelijk dat in het geval van de
mobiele klinieken de beslissingen zijn genomen door de verant-
woordelijke politici en hun kabinetten. Onder meer de kabinetten
van François-Xavier de Donnéa (PRL) en van Mark Eyskens
(cvr) zijn tussenbeide gekomen. De Morgen wijst erop dat er fa-
miliale banden zijn tus sen Mark Eyskens en Yves Stas de Richelle,
de toenmalige cornmerciële directeur van Modulmed.
Beiden ontkennen dat die band een roI zou hebben gespeeld.

En de Belgische
ambassadeur in Nigeria, tevens bevoegd voor Benin, zou in juli 1983
omgekocht zijn door Modulmed met een 'lening' van één miljoen
frank, die pas na zijn dood teruggevorderd werd van de weduwe.


Bijna ongelooflijk is dat nog in 1996 diplomaten in Brussel de
Modulmed-containers durven verdedigen en dat de Keniase re-
gering ontkent dat het om een mislukt project gaat, maar aIs ik
dan vraag om die 'prachtdingen' te kunnen filmen voor Panora-
ma blijkt dat onmogelijk.

Glasfabriek - Tanzania
Wat ik weI kon filmen is de glasfabriek nabij de Tanzaniaanse
hoofdstad Dar Es Salaam, gebouwd in de eerste helft van de jaren
tachtig. Meer dan één miljard frank heeft ze gekost maar er is nog
geen vierkante meter glas geproduceerd. En misschien is dat
maar goed zo want dat glas zou hoe dan ook veel meer kosten dan
ingevoerd glas. Een eersteklas miskleun dus, opnieuw vooral be-
taald met leningen van staat tot staat en met gewaarborgde com-
merciële kredieten. Het ABOS wordt er pas bij betrokken aIs het

271

kalf reeds verdronken is en moet opdraaien voor ongeveer veer-
tig miljoen frank opleiding, reserveonderdelen en technische bij-
stand.

Ziekenhuis - Kameroen

ln Yaoundé, de hoofdstad van Kameroen, bouwde de Belgi-
sche ontwikkelingssamenwerking een ziekenhuis van ruim twee
miljard frank. Zowat negentig procent daarvan komt op rekening
van de Belgische belastingbetaler. Het ziekenhuis gaat officieel
open op 1 april1988 maar heeft nooit gefunctioneerd.

Ertsenraffinaderij - Bolivië

Sinds 1984 ligt in Bolivië een door België gefinancierde en ge-
bouwde ertsenraffinaderij te wachten op werk. Dit project heeft
ruim één miljard frank gekost. Toch zal dat wachten nog lang duren,
want na de bouw bleken er geen ertsvoorraden in de buurt te zijn.

Draaibankenfabriek - Indonesië

Ook de draaibankenfabriek in het Indonesische Cilegon - kost-
prijs zevenhonderd miljoen frank -ligt er ongebruikt bij. En dat
is eveneens het geval voor negenhonderd draaibanken die door
onze ontwikkelingssamenwerking zijn geleverd. Die leveringen
moesten vooral dienen om het Vilvoordse bedrijf Mondiale te
redden. Tevergeefs, want Mondiale is ni et meer.

Sojafabriek - Kenia

ln 1992 leverde België een sojafabriek aan Kenia, betaald met
leningen voor een half miljard frank. Deze fabriek is nooit opge-
trokken in Kenia, wellicht vooral door Keniase nalatigheid.
Zeker vier jaar lang stond de fabriek onuitgepakt in de haven van
Mombassa - ook in dit geval kreeg ik geen toestemming om ze te
filmen - en dan werd er uitgekeken naar een andere bestemming.

Ontziltingsinstallatie - Kaapverdië

Driehonderdachtenzestig miljoen frank werd door het ABOS
uitgetrokken voor de bouw van een ontziltingsinstallatie in het
272

droge Kaapverdië, een opdracht voor Tractebel. Maar nog altijd
moet de eerste druppel water ontzilt worden.
Deze lijst is allerminst vol1edig. Maar duidelijk is dat vele projecten
vooral bedoeld waren om grote bedrijven zoals Tractebel en an-
dere te plezieren. De talrijke blunders zijn dan ook vooral te wij-
ten aan het fenomeen van de gebonden hulp, de verplichting om
het Belgische ontwikkelingsgeld ook uit te geven bij Belgische
bedrijven.
(zie ook ABOS, ABOS-opvolgingscommissie, Modulmed)


• OPENBAARHEID VAN BESTUUR - De overheden van dit land hebben
geen rijke traditie in het informeren van de burgers. Meestal heeft
een geïnteresseerde burger de grootste moeite om een zicht te krij-
gen op de besluitvorming en de beslissingen van allerlei overheden.
Het gebrek aan openbaarheid van bestuur is zo groot dat zelfs
parlementsleden weinig of zelfs geen toegang hebben tot officië-
le documenten. Dat is bijvoorbeeld heel opvallend gebleken in de
zogenaamde R wanda-commissie van de Kamer. Ze krijgt allerlei
rapporten en documenten die licht kunnen werpen op de Belgi-
sche besluitvorming voor en tijdens de genocide in Rwanda
moeilijk of zelfs niet in handen.
Op 1 juli 1994 wordt weI een fikse stap vooruit gezet. Dan
wordt de wet op de openbaarheid van bestuur van kracht. Die wet
is goedgekeurd op Il april 1994 in uitvoering van een in 1993 in-
gevoerd grondwetsartikel over de openbaarheid van bestuur.

Elke burger kan voortaan de documenten van de federale over-
heid gaan inkijken en kopieën krijgen tegen kostprijs.

• OPGRIMBIE - De bouw van een klooster op het koninklijk domein
van Opgrimbie (gemeente Maasmechelen) heeft lange tijd voor
nogal wat opschudding gezorgd. Het is namelijk de bedoeling dat
dit domein een beschermd landschap zou zijn. De zaak ligt ge-
voelig omdat de koninklijke familie, meer bepaald de inmiddels
overleden koning Boudewijn en koningin Fabiola, gewonnen is
voor de vestiging van een klooster op het domein.
273

.

.

.

Jane's International Defense Review:
IDR., Volume 32




_ _ _


L'ajustement politique africain: Pour une démocratie endogène au Congo-Kinshasa
Par Mayoyo Bitumba Tipo-Tipo

.

.

.

.

Voir :

http://www.moneyhouse.ch/fr/p/pierre-bersani

(il est possible esuivre le parcours de certaines personnes ...)

Un lecteur attentif me demande ce qu'il est advenu de SA PARTEUROSA (Luxembourg), qui a le brevet (de 25 ans à partir de 1988 ???) :





Je ne suis pas certain de la réponse mais il en a été question dans


http://www.boek9.nl/files/2005/IEPT20050324_Hof_Den_Haag_Parteurosa_v_Fokker.pdf


IEPT20050324, Hof Den Haag,    Fokker v Parteurosa

Sans connaître les tenants et aboutissants de ce procès qui semble être une discussion sur la propriété intellectuelle, je trouve intéressant de voir Fokker ... retrouve-t-on cette société ailleurs ?

Voir :

http://opencorporates.com/data/8863912

Official Journal Notice (Luxembourg)

Publication Date 2013-5-02 Notice Number 2013-1042-2013034794/68

This information appears* to relate to

PARTEUROSA HOLDING

CLÔTURE DE LIQUIDATION

L'an deux mil douze, le vingt-huit décembre

Pardevant Maître Paul DECKER, notaire de résidence à Luxembourg.

S'est réunie l'Assemblée Générale Extraordinaire des actionnaires de la société anonyme "PARTEUROSA HOLDING S.A." une société anonyme de droit luxembourgeois ayant son siège social à L-1840 Luxembourg, 11b, boulevard Joseph II,

constituée suivant acte reçu par Maître Frank BADEN, alors notaire de résidence à Mersch, le 8 décembre 1978 sous la dénomination PARTEUROSA, publié au Mémorial C Recueil des Sociétés et Associations numéro 48 du 2 mars 1979; statuts modifiés pour la dernière fois suivant acte reçu par Maître André-Jean-Joseph SCHWACHTGEN, alors notaire de résidence à Luxembourg, le 12 octobre 2001, publié au Mémorial C Recueil des Sociétés et Associations numéro 292 du 21 février 2002

mise en liquidation suivant acte reçu par Maître Martine DECKER, notaire de résidence à Hesperange agissant en remplacement du notaire instrumentant, le 2 août 2011, publié au Mémorial C Recueil des Sociétés et Associations numéro 2351 du 3 octobre 2011

inscrite au registre de commerce et des sociétés de Luxembourg, section B sous le numéro 16.362

(...)

Juste pour information au sujet de Fokker ... L'idée de départ était de voir s'il y avait un possible lien entre quelqu'un comme Karel De Lombaerde (Way Up, VW, Modulmed, etc) et Fokker. La question reste ouverte...

https://tueriesdubrabant.1fr1.net/t1974-pv-1184-9-avril-1986




_ _ _

http://fr.wikipedia.org/wiki/Pays-Bas_pendant_la_Seconde_Guerre_mondiale

Pendant la Première Guerre mondiale, les Pays-Bas étaient restés neutres. Depuis la Seconde Guerre des Boers, les sympathies des Néerlandais vont davantage du côté des Allemands que vers les Britanniques. Solidaires de leurs voisins belges, ils ont accueilli les centaines de milliers de réfugiés au moment de l'invasion de la Belgique par les troupes allemandes, mais c'est aux Pays-Bas que l'empereur Guillaume II a trouvé asile après 1918, et il y réside encore en 1940. Anthony Fokker, le célèbre concepteur d'avions de combat allemands de la Première Guerre mondiale, est hollandais.

http://fr.wikipedia.org/wiki/Anthony_Fokker

Anton Herman Gerard 'Anthony' Fokker (6 avril 1890 - 23 décembre 1939), né à Blitar (Java), dans ce qui était encore les Indes néerlandaises (aujourd'hui l'Indonésie), est un aviateur et entrepreneur néerlandais dans la construction d'avions, fondateur de la société Fokker.

(...)

Après avoir construit son premier avion, le Spin (en) (l'Araignée), à l'âge de 20 ans, en Allemagne, dans un hangar à dirigeables Zeppelin, à Baden-Baden, il devint célèbre pendant la Première Guerre mondiale, en fondant sa première société en 1912, Fokker Aeroplanbau, construisant des avions de guerre pour l'Allemagne.

(...)

À cause du traité de Versailles, les Allemands ne peuvent plus construire d'avions après la guerre. Il repart donc aux Pays-Bas pour lancer une nouvelle société, Fokker en 1919, domicilié à Amsterdam. Il s'intéressa alors davantage à l'aviation civile qu'à l'aviation militaire. Il émigre aux États-Unis, devient citoyen américain en 1922, et y établit la branche américaine de sa compagnie : Atlantic Aircraft (en). En 1927 il se marie avec Violet Austman à New York. Violet Austman meurt dans des circonstances non-élucidées d'une chute dans un hôtel le 8 février 1929.

Fokker meurt en 3 semaines, à New York, en 1939 d'une méningite à l'âge de 49 ans.

http://fr.wikipedia.org/wiki/Fokker

Les usines Fokker des Pays-Bas sortent complètement détruites de la Seconde Guerre mondiale et une nouvelle usine est construite près de l'aéroport de Schiphol à proximité d'Amsterdam, en 1951. Là sont construits un certain nombre d'avions sous licence dont le Lockheed F-104 Starfighter. Un second service de production et de maintenance est établi à Woensdrecht.

En 1958, le Fokker F27 Friendship est introduit et devient l'un des avions de ligne à turbopropulseurs les plus vendus (près de 800 exemplaires vendus entre 1958 et 1986). Le F27 est suivi par les Fokker F28, F50, F70 et F100.

En 1969, la compagnie Fokker s'allie avec l’entreprise VFW établie à Brême. Ils collaborent sur un avion de ligne, le VFW 614 qui est un échec.

(...)

En 1996, la compagnie Fokker fait faillite mais certaines activités continuent cependant.

Fokker construit sous licence le Lockheed F-104 Starfighter...

http://en.wikipedia.org/wiki/Lockheed_bribery_scandals

Le prince Bernhard supportait Lockheed (pots de vin)

Le prince Bernhard a créé le Bilderberg

http://fr.wikipedia.org/wiki/Groupe_Bilderberg

Dans les années 1950, les diplomates polonais Joseph Retinger et Andrew Nielsen, inquiets de la montée de l'antiaméricanisme en Europe occidentale en période de guerre froide, élaborèrent l'idée d'un forum international où les dirigeants européens et américains pourraient se réunir en vue de coopérations en matière militaire, économique et politique2. Hubert Védrine, ancien ministre des Affaires étrangères français explique  : « À l'époque, le but était de convaincre les dirigeants européens et américains de resserrer les liens et de ne pas baisser la garde face à la puissante Union soviétique »3. Retinger aborda le prince Bernhard des Pays-Bas qui se rallia à l'idée, avec l'ex-Premier ministre belge Paul Van Zeeland, et le dirigeant de l'époque du groupe de produits de grande consommation Unilever, le Néerlandais Paul Rijkens. Bernhard contacta pour sa part Walter Bedell Smith, chef de la CIA, qui demanda au conseiller d'Eisenhower, Charles Douglas Jackson, d'examiner la proposition4.

Le prince Bernhard a dû quitter le Bilderberg à cause du scandale.

Sur le prince Bernhard et son passé nazi, voir :

http://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/europe/netherlands/7377402/Dutch-Prince-Bernhard-was-member-of-Nazi-party.html

Strauss avait peut-être fait plus fort encore pour les pots de vin de Lockheed mais ne fut pas poursuivi ...

Former Lockheed lobbyist Ernest Hauser told Senate investigators that Minister of Defence Franz Josef Strauss and his party had received at least $10 million for West Germany's purchase of 900 F-104G Starfighters in 1961

Par après, ce sont surtout Kissinger et Davignon qui ont été des piliers du Bilderberg ...

Note : ci-dessus, on mentionne "Unilever" (Paul Rijkens), ce qui fait penser aux chevaliers du Rouvre...

Rejeton d'une famille contrôlant la multinationale Unilever, Richard van Wijk n'hésitera pas à mettre une partie de sa fortune au service de l'extrême droite et de ses thèses politiques et ce spécialement dans le domaine de la presse et de l'information. Au cours des années 70, il prit le contrôle de l'hebdomadaire Spécial-Eventail. Plusieurs Chevaliers du Rouvre se succéderont au conseil d'administration de la société anonyme "L'Eventail", éditrice de la revue :
-Paul Vankerkhoven, l'actuel directeur de cabinet adjoint du ministre Grafé ;
-Robert A. Rémy, qui deviendra chef de la rédaction, et
-son frère, Adelin.

L'administrateur délégué sera, à partir de 1978, un autre Chevalier du Rouvre, Charles Verpoorten.

Plus tard, en 1980, c'est Richard van Wijk en personne qui deviendra membre du conseil d'administration de la société.

Avec L'Eventail, on revient au financement du WNP par Modul Med ...

Au vu de ce qui précède, on aurait pu croire qu'un accord entre Fokker et Parteurosa était possible sans intervention de la justice... mais cela manque de détails ...

.

.

Sur le brevet, on peut lire l'adresse privée de Bersani :

Rue Papenkasteel 10 à Uccle.

Cela dit-il quelque chose à quelqu'un ?

Bonjour,

Modulmed développait/fabriquait bien des containers expansibles.

Le patron en était Pierre Bersani, et non Pier (politique italien)
La société siégeait dans une grande villa au 10 de l'av Papenkasteel à Uccle. Dans un bâtiment annexe (conciergerie qui avait un garage) siégeait une société de gestion qui d'après les ""bruits"" rendait Modulmed financièrement vide d'où en 1998/99/2000? une descente sérieuse de l'ISI.

Depuis la villa et son annexe ont été détruites.

Cette société s'appelait la SOBEP ou SOBEPS et était couramment contactée, par erreur, pour son homonymie avec la société d'observation et d'étude des phénomènes spatiaux.

Commercialement une de ses filles (Barbara) s'occupait de Modulmed (on la retrouve maintenant ...
ici, l'autre fille (Isabelle) ou son ""copain"", d'alors ou actuel, s'occupait de la société de gestion.(info d'une page cache:
("Isabelle Bersani
I.C.H.E.C., Bruxelles
Scolarité 1995 à 1999")

L'adresse privée de Pierre Bersani n'a t-elle pas toujours été en Suisse?

Que du beau monde !


WHO'S WHO

n°243 du 05/10/1995

CONFERENCE DE BRUXELLES

A la conférence des bailleurs de fonds sur l'Angola à Bruxelles, il n'y avait pas que de hauts fonctionnaires et des experts des institutions internationales mais une forte présence d'hommes d'affaires et de représentants de grands groupes dans le sillage du milliard de dollars prévus pour la reconstruction du pays. Par ordre aphabétique, on relevait la présence d'AECOPS -Portugal (Antonio Godinho Correira), AGIP (Thierry Cobut), Agromais (Luis Vasconcelos E. Sousa), Agro Caramulo (Paulo Urbano), Agropromotora (Jose Cesar Mandes), Air Services (Ken Frizzell), Anglo-American (G.F.H. Burne), Assiconstroi (Julio Fumagalli), Atlantica C.P. Pesca (Manuel Albano Nunes), Banque Bruxelles Lambert (Geirges Thibaut), Bank Efisa, Bank Espirito Santo, BPA, BAFOEX, Barry Beska, BP Investimento, BP, CCC Agricola, Cabinda Angola Oil CO Ltd/Chevron, Carvouga (Delio Oliveira), Coca Cola International (Percy Wilson), COFRAS (Col Robert Ponroy), DEFEX, EDIFER, Elf Aquitaine Group, Endiama Selling Corp., ENEL, Equator Bank (Franklin H. Kennedy), Ferfor (Pedros Salinas de Moura), France International service (FIS), Frisomat, Gani Medes (Luis M. Gomes), Gaporsul (Jaime Nogueira Pinto), Italagro, Lonrho PLC, Lazare Kaplan International Ltd (Maurice Templesman), Lloyds Bank (Johnny Rizq), Modulmed (Pierre Bersani), Mota & CIA (Armaldo Figueireido), Odebrecht Contractors of Florida (C.A. Bucalon), Paragrup, Partex (Jose Assunçao), Pegasus Group (Manuel Lopes Martins), Petrofina (Christian Buggenhout), Petrogal, Portianga, Portucel, Progabril, Sercobe (Jose Luis Castaneda), SNDE (Alfredo Estaves Belo), Soares da Costa (Luis Mendaha), Sonae (Vasco Ribeiro Ferreira), Sopraol, Scancem (Arne J. Selen), Sacob, Standard Bank Invesment (Emmanuelle Moors de Giorgio), Statoil (Kjell Henriksen), Teuxeira Duarte et Totta Finance.

http://www.ntvg.nl/publicatie/mobiele-klinieken-als-ontwikkelingshulp/volledig

Gepubliceerd op: 16-12-1995 (in print verschenen in week 50 1995)
Citeer dit artikel als:
Ned Tijdschr Geneeskd. 1995;139:2645-6

Mobiele klinieken als ontwikkelingshulp.

J.B. Meijer van Putten

Mobiele klinieken als ontwikkelingshulp. – Her en der in Afrika staan peperdure kleine mobiele ziekenhuiscontainers ongebruikt weg te roesten. Ze zijn betaald met Belgisch ontwikkelingsgeld (De Morgen, 24 november). De containers zijn ontworpen door de Belgische ingenieur Pierre Bersani van de firma Modulmed. Ze waren oorspronkelijk bedoeld om humanitaire hulpacties soepeler te laten verlopen; een dergelijk volledig geoutilleerd mobiel ziekenhuis, dat met een vliegtuig getransporteerd kan worden, zou in enkele minuten gebruiksklaar zijn.

In 1981 werden de eerste twee mobiele ziekenhuizen door het Belgische Rode Kruis aangekocht voor gebruik in Ethiopië. De toenmalige minister van Ontwikkelingssamenwerking, Daniël Coens, vroeg de Belgische organisatie voor ontwikkelingshulp (het Algemeen Bestuur voor Ontwikkelingssamenwerking, ABOS) financieel bij te springen. De directeur-generaal van deze organisatie, Jean-Pierre Goyens, zag niets in de peperdure ziekenhuiscontainers. Hij had ervaring met Afrika en vreesde dat de ‘gesofistikeerde medische apparatuur een autorit op het Afrikaanse continent nooit zou doorstaan’. Goyens probeerde minister Coens van zijn plan af te brengen, maar deze maakte hem duidelijk dat hij niet om advies had gevraagd. Kort daarop liep de eerste order met een waarde van 27,7 miljoen Belgische frank (1,5 miljoen gulden) binnen bij Modulmed.

Ver kwamen de twee containerziekenhuizen echter niet. De Belgische ambassadeur in Ethiopië trof ze enige maanden na levering nog steeds in de havenstad Djibouti aan. Hij wist te achterhalen dat de containers bestemd waren voor de Relief and Rehabilitation Commission (RCC) in Addis Abeba. ‘Iedereen is het erover eens dat zulke schenking nutteloos is’, zo schreef de ambassadeur aan de Belgische regering. ‘Nooit zal de RCC dit materiaal kunnen gebruiken. Wellicht zal het dus ergens doelloos rondhangen.’ Het was volgens zijn zeggen al vaker gebeurd dat de RCC, die niet eens over medisch geschoold personeel beschikt, dure apparatuur kreeg geleverd uit het westen en die ongebruikt liet liggen. Inderdaad hebben de containers Addis Abeba nooit bereikt.

Modulmed zat intussen niet stil. In 1983 sloot de firma een contract met het ministerie van Volksgezondheid van de Westafrikaanse staat Benin. Het ging om de bouw van een compleet 140 bedden tellend mobiel ziekenhuis voor het dorpje Natitingou. Het zou bestaan uit 69 containers, die dienst zouden doen als operatiezalen, laboratoria en ziekenkamers. Voor de financiering (453 miljoen frank, 25 miljoen gulden) klopte Modulmed opnieuw aan bij de Belgische staat. Weer gaf het ABOS een negatief advies: ‘Deze containers zijn onbruikbaar. De ruimte is zo beperkt dat arts en patiënt er onmogelijk samen in kunnen.’

Op 23 mei 1986 werd het nieuwe ziekenhuis in Natitingou plechtig ingehuldigd. Een jaar later bezocht de directeur-generaal van het ABOS het ziekenhuis. Zijn rapport was vernietigend: ‘Het hospitaalproject is een grove misslag... Er zitten geen ramen in, waardoor liet overdag ovens worden.’ Verder bleek allerlei materiaal te ontbreken en trok Modulmed zich niets van de contractuele onderhoudsverplichting aan. De directeur-generaal concludeerde dat dit ‘veel weg heeft van een echte verlakkerij’.

De mislukte avonturen in Ethiopië en Benin hadden merkwaardig genoeg alleen tot gevolg dat het ministerie van Ontwikkelingssamenwerking nog méér containers financierde. In 1987 en 1988 werd een hele serie mobiele ziekenhuiscontainers geleverd aan Kenia. Het Belgische Europarlementslid Marijke van Hemeldonck heeft er daar laatst nog een van gesignaleerd: ‘Op de weg naar Nakuru. Hij diende als kippenhok.’ Volgens Van Hemeldonck zijn slechts twee containers verstandig gebruikt. Die werden volledig ontmanteld en de bruikbare apparatuur werd aan het ziekenhuis van Kenyatta geschonken.

Door de affaire van de ziekenhuiscontainers en andere vergelijkbare schandalen die de laatste tijd in de pers naar voren zijn gekomen, is de staatssecretaris van Ontwikkelingssamenwerking intussen in het nauw gebracht (De Morgen, 29 november). Vooral het uit de school klappende ABOS moet het ontgelden. Staatssecretaris Reginald Moreels: ‘Onlangs heb ik de toestand op het ABOS vergeleken met een abces dat ik als chirurg zou wegsnijden. De afgelopen vier maanden heb ik de etterbuil zien zwellen. En ik stel vast dat er etter blijft uitkomen.’

http://www.moneyhouse.ch/fr/p/bersani_pierre-6036463/index.htm

Pierre Bersani

Mont-sur-Rolle (VD)

Sept.. 2003 jusqu'à mars. 2011: directeur général de Modulmed Patented Systems SA

24.03.2011
Modulmed Patented Systems SA en liquidation Lausanne


http://www.monetas.ch/htm/655/de/SHAB-Publikationen-Modulmed-Industrie-S-A-en-liquidation.htm?subj=1045995

Modulmed Industrie S.A. en liquidation

VD Mutations Modulmed Industrie S.A., à Lausanne, création, fabrication, distribution et commercialisation de modules industriels à usages médicaux principalement (FOSC du 26.03.1996, p. 1728). Marc Willocx nest plus administrateur; sa signature est radiée. Le directeur général Pierre F. Bersani, actuellement à Mont-sur-Rolle, est nommé également administrateur et président et continue à signer collectivement à deux. Journal no 6695 du 25.06.2001 019879

http://www.shabex.ch/fr/co/exc/modulmed_industrie_sa_en_liquidation_CH-550.0.089.595-0.htm


http://www.lachambre.be/kvvcr/pdf_sections/statistics/49K0007005.pdf

10.03.1997

— Auditions concernant le dossier « Modulmed-Benin » de :

– représentants des cabinets concernés de l’époque : MM. Guillot-Pingue, Lenaerts et Brouhns;
– représentants de la SA Modulmed : MM. Bersani et Willocx